Hegel — Mantık Bilimi (Büyük)
Çözümlemeler §§ 0807-
AZİZ YARDIMLI

1) Varlık dolaysızdır, eş deyişle kendisinden başka birşey ile dolaylı ya da ilişkili değildir. Buna göre Varlıkta düşüncenin geçmesi için ayrılmış bir "arka" ya da "iç" gibi birşey yoktur. Varlığın ne olduğunun sorgulanması, kendisinden başka birşey olduğu beklentisi Varlığın dolaysızlığını ortadan kaldırır. 2) Varlık Ölçü olarak kendini ortadan kaldırır, çünkü Ölçü bir Oluş süreci olarak karşıt kıpıların birliğidir. 3) Varlığın kendini ortadan kaldırması, olumsuz Varlık ya da dolaylı Varlık ilişki imler. Öz ile ilgili her belirlenim dolaysız değil ama dolaylı, ilişkisiz değil ama görelidir. Varlık alanında bağıntı örtük iken, Öz alanında bağıntı belirtik ya da koyulmuştur.

807.1. Varlığın gerçekliği Özdür.
807.2. Varlık dolaysızdır.
807.3. Ama bilme bu dolaysızlıkta kalamaz (niçin?) ve Varlığın arkasında başka birşey olduğu ve bunun onun gerçekliğini oluşturduğu sayıltısı ile Varlığın arkasına geçer.
807.4. Bu bilme dolaylı bilmedir.

Bilmenin Varlığın dolaysızlığında durup kalmaması, dolaysız olanın bile arkasında birşeylerin gizleniyor olabileceği sezgisi ile onun arkasına bakmaya çalışması, bu saçma ve gülünç tutum düşüncenin dolaysızlığı böyle olarak, dolaysızlık olarak kabul edemeyişini gösteriyor olmalıdır. Dolaysız gerçekte dolaylıdır. Dolaysız olanın bilgisi derin-düşünce gerektirmez çünkü dolaysızdır ve bu duyusal-bilgi olarak, bilgi olmayan bir bilgi olarak geçerlidir. Varlığın "içi" ya da yüzeyin "arkası" duyusal değil ama "derin-düşünsel" ya da "reflektif"tir.

808.1. Varlık ile başlama ve onu ortadan kaldırma ve Öze dolaylı bir sonuç olarak ulaşma devimi Varlığa dışsal görünür.

809.1. Ama bu Varlığın devimidir. Varlık kendini kendi doğası yoluyla içselleştirir ve Öz olur.

810.1. Saltık Özdür.

Özün belirtik görelilik imlemesi onun Saltık olması ile çelişir. Varlık bir bakıma, yalnızca bir bakıma bağıntısız ya da dolaysız göründüğü için Saltık olma karakterini taşır. Ama Özde bağıntının belirtikliği Özü bütününde sonlululuk alanı olarak gösterir. Özün Saltıklığı yalnızca Anlak için, göreli kategorileri birbirinden soyutlayarak dolaysızlıkları içinde almayı başarabilen soyutlama yetisi için geçerlidir. Anlak için Saltık yalnızca olumlu, yalnızca kendine Özdeşliktir. Ama bu Özdeşlik gerçekte Ayrımı, ama kendi karşıtı olarak Ayrımı kapsayan bir Özdeşliktir. Olumlu o denli de Olumsuz, İç o denli de Dıştır, vb.

810.2. Bilme belirli-Varlıkta durup kalamaz, ne de arı Varlıkta takılabilir.
810.3. Arı Varlık bir içselleşmeyi, belirli-Varlığı dolaysız Varlığa arındıran bir içselleşmeyi öngerektirir.
810.4. Varlık bu dolaylılığı kapsadığı için Özdür.
810.5. Öz belirlenimsiz-Varlıktır, ama soyutlamadan geçmiş, dolaylı Varlık olarak bu belirlenimi kendi dışında kapsar.
810.6. Çünkü ortadan kaldırma saltık değil, ama görelidir. ("Ayrım" aşaması; ya da iki yanın saltık eşitliği henüz kurulmamıştır).

811.1. Dışsal olumsuzlama — ki soyutlamadır — yalnızca Öz olarak arta kalandan belirlenimi uzaklaştırır.
811.2. Ama bu Öz dışsal soyutlama yoluyla elde edilmiştir.
811.3. Soyutlama başkalığı yalnızca olumlu Varlığı içinde bırakır.
811.4. Bu yöntem mantıksal değildir.

812.1. Ama burada çıkarsandığı gibi Öz ona ait olumsuzlama yoluyla, Varlığın sonsuz devimi yoluyla elde edilmiştir.
812.2. Öz kendinde ve kendi için Varlıktır, saltık kendinde-Varlıktır, tüm belirlenime ilgisizdir, başkalık ve başkası-ile-ilişki bütünüyle ortadan kalkmıştır.
812.3. Yalnızca kendinde-Varlık değildir (çünkü o zaman arı öz soyutlaması olurdu), ama kendi-için-Varlıktır.
812.4. Başkalığınve belirlenimin kendini ortadan kaldırmasıdır.

813.1. Öz ilkin belirllenimsiz Özdür; Varlık belirlenimleri onda ortadan kaldırılmışlardır.
813.2. Saltık Öz (belirlenimsiz Öz) bu yalın kendi ile eşitliktir.
813.3. Belirlenimlerini geliştirmelidir, çünkü hem kendinde hem de kendi içindir.
813.4. Kendi ile olumsuz ilişki olduğu için, kendini ittiği ya da kendine ilgisiz olduğu için, kendini kendi karşısına koyar ve sonsuz Varlıktır.
813.5. Öz kendi Ayrımında kendi ile Aynıdır.
813.6. Özün belirlenme süreci Varlıkta olan süreçten ayrıdır.
813.7. Öz kendinde-Varlığın ve kendi-için-Varlığın saltık birliğidir; buna göre belirlenmesi bu birliği kapsar ve bir geçiş ya da oluş değildir.
813.8. Özün Belirlenimleri birbirlerine karşı başkası değildirler, başkası-ile-ilişki değildirler.
813.9. Özün Belirlenimleri kendilerinde-kalıcıdırlar, ama ancak bu birlikte birarada oldukları ölçüde.

814.1. Mantığın bütününde Öz Nicelik ile aynı yeri kapsar: Sınıra saltık ilgisizlik.
814.2. Nicelik dolaysız belirlenimdir ve sınır da dolaysızdır; Nicelik Niceye geçer.
814.3. Özde belirlenim yalın dolaysızlık değildir, Öz tarafından koyulmuş olarak bulunur.
814.4. Özde belirlenim kendi başına değil, ama birliği içindedir.
814.5. Özün olumsuzluğu yansımadır; ve belirlenimleri yansımış belirlenimlerdir.

815.1. Öz Varlık ve Kavram arasında durur.
815.2. Özün devimi Varlıktan Kavrama geçiştir.
815.3. Öz Varlığın ilk olumsuzlanmasıdır.
815.4. Özün devimi kendi içindeki olumsuzluğun koyulmasından oluşur.
815.5. Öz kendine kendi ile eşit bir belirli-Varlık verir ve Kavram olur.
815.6. Kavramda belirli-Varlık saltıktır, kendine eşittir.
815.7. Özün belirli-Varlığı kendinde ve kendi için değildir; koyulmuştur, göreli ya da ilişkilidir, Kavramın belirli-Varlığından ayrıdır.

816.1. Öz ilk olarak ışır ya da kendini kendi içinde gösterir, ya da yansımadır;
816.2. Öz ikinci olarak görünür.
816.3. Öz üçüncü olarak kendini sergiler.

Yalın Öz olarak kendi içinde Özdür, belirlenimlerinde kendi içinde kalır.
Belirli-Varlığa çıkıyor olarak Varoluş ve Görüngüdür.
Görünüşü ile bir olan Öz olarak Edimselliktir.